Hoogtepunt in het werk van Seneca, een van de beroemdste verkondigers van het gedachtegoed van de stoa.
In Brieven over het juiste leven brengt Seneca de lezer de beginselen van de stoa bij, aan de hand van concrete onderwerpen als slavernij, omgaan met pijn en tegenslagen, en de voorbereiding op de dood. Een stoïcijn mag zich niet laten leiden door emoties en zich niet van de wijs laten brengen door gebeurtenissen waarop hij geen invloed heeft. Het goddelijke is eigen aan de mens en bestaat uit leven volgens de logos, de rede, in overeenstemming met de natuur.
Door de literaire stijl en de erin samengebalde levenservaring vormen de brieven een hoogtepunt in het werk van Seneca.
Dit boek is een heruitgave van de vertaling van Cornelis Verhoeven (1928-2001), die in 1978 de P.C. Hooft-prijs kreeg toegekend voor zijn essays. Het is bezorgd en voorzien van een nieuwe inleiding door Ben Schomakers, expert op het gebied van de antieke filosofie.
‘Als je een mens ziet die onverschrokken blijft in gevaren, die niet beroerd wordt door begeerten, die te midden van tegenspoed gelukkig is, midden in stormen rustig, die vanaf een hoger niveau de mensen en op gelijk niveau de goden beziet, zal jou dan niet een gevoel van verering voor hem besluipen?’

Lucius Annaeus Seneca (ca. 4 v. Chr. - 65 n. Chr.) nam in Rome een belangrijke positie in. Hij moet al 65 jaar zijn geweest toen hij beschuldigd werd van betrokkenheid bij een complot tegen keizer Nero en gedwongen werd zichzelf het leven te benemen.