Wat heeft een academisch filosoof te zoeken in de kerk? Filosoof-gelovige Govert Buijs laat zien hoe kritisch denken en geloven naast elkaar kunnen bestaan.

Terwijl we in het Westen bezig zijn de wereld en de planeten te veroveren, laten we de eigen ziel als braakland ongecultiveerd liggen. Traditioneel was het zielenheil het terrein van de kerken, maar zij verwaarloosden hun taak. Het christendom presenteerde zich meer en meer als een sociologische groepsideologie. De oriëntatie voor de ziel raakte zo uit beeld. Is daar iets verloren gegaan, vraagt filosoof Govert Buijs zich af. Of is het wel goed zo?

Wat zouden we eigenlijk winnen als we toegang konden krijgen tot het eerdere zielzorgende christendom van Rembrandt, Bach, Dostojevski, Van Gogh, Martin Luther King en bisschop Tutu? Was het dom van hen om geloof te hechten aan het christelijke verhaal, of zijn wij, in de laatmoderne samenleving, er te slim voor geworden?

Dit filosofische essay is bedoeld voor mensen voor wie het christelijk geloof op zijn best nog een verdwijnend stipje in de achteruitkijkspiegel is.