Geneeskunde, dat is soms genezen, vaak verlichten, altijd troosten. Longarts Sander de Hosson laat zien hoe deze eeuwenoude uitspraak nog altijd geldt, ook tijdens de coronacrisis. Hij behandelt patiënten met een ongeneeslijke ziekte, bij wie de laatste levensfase is aangebroken. Met een team van zorgverleners streeft hij naar de beste kwaliteit van leven en sterven voor de patiënt.

De Hosson vertelt openhartig hoe hij denkt, voelt en handelt bij vaak ingewikkelde ziektegeschiedenissen, en hoe hij worstelt met de vraag die veel artsen hebben: waar ligt de grens van de geneeskunde? Moet wel alles wat kan?