Heel lang dacht Betje Ton dat als we maar onze lege potjes recyclen en de kraan uitdoen tijdens het tandenpoetsen, het allemaal wel goedkomt. Maar toen ze werd gevraagd door The Climate Centre (onderdeel van het Rode Kruis) om cartoons te maken over de impact van klimaatverandering op humanitair werk en ze zich meer verdiepte in de vergaande gevolgen van die klimaatverandering, schoot ze in paniek. Ze was er opeens niet meer zo zeker van dat alles goed zou komen, en al helemaal niet dat zij het verschil kon maken.

De afgelopen jaren is Betje bezig geweest haar stem te vinden op het gebied van klimaatactie. Gaandeweg heeft ze haar paniek om weten te zetten in actie en gezien dat van daaruit hoop groeit, en dat je als individu wel degelijk iets teweeg kunt brengen.