De tien Extaze-dichters die de redactie van Extaze uit dertig nummers (2011–2018) koos om uitdrukking te geven aan de Nederlandstalige poëzie in de jaren ’10 zijn: Estelle Boelsma, Daniel Bras, Dorien Dijkhuis, Arnold Jansen op de Haar, Heidi Koren, Giuseppe Minervini, Hanz Mirck, Maria van Oorsouw, Lisa Rooijackers en Merel van Slobbe.

Een ‘school’ vormen deze dichters niet, maar gemeenschappelijke kenmerken kent hun poëzie wel. Inleider Rutger Cornets de Groot ziet die overeenkomst niet zozeer in een tijdsbepaling, maar meer in een plaatsbepaling en een behoefte zich aan die bepaling te onttrekken:

‘Te ontkomen aan wat je in de greep houdt: aan je behuizing, aan de ander, aan de waarneming, aan de wereld. […] Van de poëzie van deze tien dichters is dát streven dan toch een algemene trek. Dorien Dijkhuis geeft zelfs de titel ‘Pogingen om te ontkomen’ aan een van haar gedichten, met daarin deze projectie van het verlangen om zich ook van zichzelf te ontdoen:

in het hotel laat ik de gordijnen op een kier, bespied

mijn kamer vanaf een bankje aan de overkant

keer ’s avonds als een ander naar mezelf terug.’

In dit opzicht belichaamt het werk van de tien Extaze-dichters de jaren tien.

De bundel, op bijzondere wijze vormgegeven en geïllustreerd door Els Kort, is een uitgave van Extaze / Uitgeverij in de Knipscheer en werd mede mogelijk gemaakt door het Nederlands Letterenfonds.