Chaim Nachman Bialik (1873–1934) is misschien wel de meest onwillige nationale dichter in de geschiedenis van de poëzie. Het publiek daarentegen omhelsde hem vanaf de publicatie van zijn allereerste gedicht in 1892; hij was toen pas negentien jaar oud.

Politieke betrokkenheid biedt geen garantie voor kwalitatieve kunst, integendeel wellicht. Bialik nam met tegenzin de rol aan van geestelijk leider. In een tijd van groeiende secularisatie liet hij zich, vooral uit plichtsbesef, de rol van een Bijbelse profeet opdringen. Soms troostend, soms verwijtend, maar bijna altijd trouw aan zijn kunst. Degenen die hem beschuldigden van onvoldoende politieke betrokkenheid, beantwoordde hij door zijn werk.

Deze bundel bevat zowel nieuwe als oude vertalingen van de poëzie van Bialik. Dit boek is een eerste in een reeks van vertalingen van Hebreeuwse poëzie en proza-Hebreeuwse bibliotheek.