Meta Anna is geboren in 1954 in Wildervank, Groningen.
Op 45-jarige leeftijd krijgt ze de diagnose progressieve Parkinson. Ondanks, of dankzij dit vernietigend bericht, besluit ze, haar gedachten in gedichten te vangen. Deze gedichten gaan over Parkinson, het leven, de liefde. Hoop en berusting. Maar steeds staat in deze gedichten Parkinson (soms ‘liefdevol’ Parkie genoemd), dreigend op de achtergrond, in de schaduw.

Ze gebruikt hiervoor niet alleen het Standaard Nederlands, maar ook haar eigen dialect, het Gronings

In dit boekwerkje staat een aantal van deze gedichten.

Voor een van haar gedichten, ‘Liefde’ krijgt ze van het weekblad Libelle de gouden tulp.