Het menselijk lichaam is zo lek als een mandje. Het zweet, spuugt, piest, poept, bloedt en spuit. Juist die vloeibaarheid is essentieel voor ons leven en voor onze gezondheid. Zonder speeksel kunnen we ons eten niet doorslikken en verteren, zonder stollend bloed geen helende wonden, zonder vaginaal vocht en sperma geen voortplanting. Toch hebben we een problematische verhouding met onze lichaamssappen. We vinden pus, zweet en urine tegenwoordig al snel vies en onhygiënisch.
Maar dat is niet altijd het geval geweest. Hoe is dat zo gekomen?
Aan de hand van historische bronnen vertelt Ruben Verwaal in Bloed, zweet en tranen fascinerende en geestige verhalen over hoe in vroeger tijden over lichaamssappen werd gedacht en hoe ze in het dagelijks leven voor allerhande zaken werden gebruikt.