Toen op een vroege ochtend in de zomer van 2016 werd aangebeld
bij de Turkse journalist en schrijver Ahmet Altan wist hij
meteen dat de politie voor de deur stond. Hij en zijn broer
Mehmet werden gearresteerd in de nasleep van de mislukte
staatsgreep in Turkije. De verdenking: verspreiding van verborgen
boodschappen ter aanmoediging van de coupplegers. Begin
2018 werd Altan veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.
De rest van zijn leven zal hij drieëntwintig uur per dag
doorbrengen in eenzame opsluiting.

In Ik zal de wereld nooit meer zien beschrijft Altan op urgente wijze
de politieke situatie in Turkije en zijn leven in de gevangenis. Hij
overstijgt daarmee zijn eigen tragedie en schrijft indrukwekkend
over universele thema’s als vrijheid en het verloop van de tijd,
die in een ander licht komen te staan als je weet dat je voor altijd
opgesloten zit. Vanuit zijn cel kan Altan nog maar één ding
doen: een verhaal vertellen dat zijn lezers niet meer loslaat. Ik
zal de wereld nooit meer zien is een oprecht en belangrijk verhaal
voor iedereen die gelooft in de kracht van het woord.