Op een stil moment vertel ik pap dat oma bloembollen heeft gegeten in de oorlog. Ik hoop op een verhaal van hemzelf uit die tijd. Van zijn zus, mijn tante Lon, weet ik dat hij na de oorlog terugkwam van een land ver weg, waar hij vastzat in een soort gevangenis. Hij was toen heel dun, met een kapotte maag.

Waar is thuis? Toen zij nog een peuter was, verhuisden de ouders van Marijke vanuit Indonesië naar Nederland. Snel daarna vertrok het gezin naar Engeland. Haar moeder was vaak ziek en dan niet benaderbaar, vader had merkbaar littekens van de oorlog. Voor haar 18e verhuisde Marijke vijf keer naar een ander land waar alles nieuw was: de taal, vriendinnen, het eten, gewoontes, en overal een andere versie van haar naam. De zoektocht van een kind dat steeds weer leert haar plek te vinden.

Marijke van Oosterzee (1950): werkte als opleider/trainer bij de FNV, bij een Hogeschool, en in leidinggevende functies bij KPN. Nieuwsgierig naar de kracht van lichaamstaal volgde ze een theateropleiding en begon een praktijk als speech-coach. Toen begon zij ook te schrijven over haar werk en haar leven.