Het milieuprobleem is inmiddels tot een van de ernstigste bedreigingen
van de moderne samenleving uitgegroeid. Toch lukt het maar
moeilijk om een effectief milieubeleid van de grond te krijgen. De reden
daarvan, zo is de stelling van dit boek, is dat de milieucrisis met de
inrichting van het sociale bestel als zodanig samenhangt. Het brengt
met andere woorden algemene kenmerken van dat systeem tot uitdrukking.
Te noemen zijn dan onder meer de mateloosheid van de moderne
cultuur (sneller, meer, groei), de kijk op de natuur als vooral een
inventaris van grondstoffen, een uiterlijk welzijnsbegrip en een losgeslagen
economie.

De conclusie is dan dat binnen het bestek van zo’n cultuur de transitie
naar een duurzame samenleving een uitzichtloze zaak is. Maar dat
daarvoor de overgang naar een ander type maatschappij nodig is. Het
boek geeft daarvoor een aantal voorzetten.