Lichaamstaal is een poëziebundel waarbij de menselijke anatomie het onderwerp is. Soms blijft het gedicht dicht bij de anatomische functie van het betreffende orgaan, vaker echter gaat het om een symbolische vertaling.

Uniek maakt dat deze bundel de vertaalslag maakt naar de “emotionele anatomie”. Dit zorgt voor herkenbaarheid in tal van levenssituaties. De kans dat u bij het lezen emotionele elementen herkent vanuit uw eigen leven is dus groot.

In zijn derde poëziebundel heeft Nieko Noordzij ook nu weer zijn eigenzinnige insteek behouden. Sommige beelden blijven misschien op het netvlies. De kans is groot dat u voortaan bij de wervelkolom een hogesnelheidslijn voor u ziet, bij de buik de randstad van het lichaam en bij de navel het museum van oudheden.