Kalle crosst op zijn fiets door de heuvels bij zijn dorp. In een boshuisje hoort hij klagelijk gepiep. Hij mag de puppy in huis nemen. Uiteindelijk komt Kalle voor een harde keus te staan: gelooft hij zijn hond of zijn omgeving? En nee, het is niet zomaar een hond. Kalle vindt hem op wat (achteraf) een bijna magische, steeds terugkerende datum blijkt te zijn. Een dag waarop het leven van andere mensen ooit voorgoed veranderde. Iets wat, jaren later, doodgewone dingen (zoals het hebben van een hond) nog steeds onverwacht lastig blijkt te maken. Kalle is het daarmee grondig oneens. "Het verleden kan je niet veranderen, maar de toekomst wel." Dát wordt zijn missie: de weg vrijmaken voor later, nutteloze familiegeheimen laten verdwijnen. Dat blijkt in praktijk lastig. Alles komt goed, dat wel, maar niet op een manier die iemand ooit van tevoren had kunnen bedenken. Tot het laatst blijft Kalle twijfelen. Dit verhaal werd ooit half geïmproviseerd verteld, bij het kampvuur van groep 8, waar ook mijn zoon bij zat. Een jaar later is het mijn eerste echte boek geworden, voor kinderen van 10-14 jaar. Ook geschikt voor alle nieuwsgierige volwassenen. Spannend is spannend!