Prof. dr. Stephan Strasser doceerde aan de Katholieke Universiteit Nijmegen in de jaren zeventig van de vorige eeuw: Hij introduceerde het boek "Fenomenologie en empirische menskunde" met als ondertitel "Bijdrage tot een nieuw ideaal van wetenschappelijkheid".
Nu 50 jaar later duikt dit boek weer op na een discussie over filosofie met Frans Duijf. De samensteller van deze bundel ziet onmiddellijk het verband met het werk van Frans Coppelmans en “Een Andere Wiskunde” en van Harry Mulisch en zijn boek “de Compositie van de Wereld”. Het werk van Strasser is baanbrekend, hij maakt waar wat hij in de ondertitel van zijn boek belooft en dit wordt formeel bevestigd door "Een Andere Wiskunde" van Frans Coppelmans, die spreekt over het oerbeeld dat een beperkt aantal grondstructuren bevat. Het werk van Harry Mulisch over de paradoxen is eveneens een bevestiging van de aanpak van Strasser, beiden spreken over een beperkt aantal basisgegevens. De titel van dit boek wordt “Een nieuw ideaal van wetenschappelijkheid en menselijkheid” omdat de benadering van Strasser verder gaat dan alleen de empirische Menskunde en de hele wetenschap betreft en een aanvulling daarop.