Een verknipte geest, gevormd door alle munitie die op hem werd afgevuurd. Opgekropte en verwoestende haat, zorgzaam bewaard en gekoesterd, tot de grens bereikt was van wat een mens nog kan verdragen.
Het leven is een hel op aarde. Dat zal echter niet zo blijven. Zij die de hel creëerden, zullen er zelf niet aan ontkomen! De doordringende geuren van angst, bloed en verbrand vlees zullen voorafgaan aan hun dood.
Hij heeft zijn levenstraject onderverdeeld in vier fasen die hij voor het gemak ‘Levensgetijden’ heeft genoemd. Dit helpt hem om het overzicht te behouden en de overgangen te vieren. Het zijn de verschillende fasen in zijn leven waarin psychische verminkingen, trauma’s, gruwelijke wraak en uiteindelijk zoete voldoening, elkaar naadloos opvolgen. Lents, Zomer, Herfst en Winter.
Hij weet wat hem is aangedaan en door wie. Hij weet wie hij was en wat er van hem geworden is. Hij weet wat hij moet doen en wanneer. Hij weet hoe het zal eindigen. Hij weet wanneer het Winter wordt.
Wat hij niet begrijpt, is waarom er zoveel meer bloed vloeit dan nodig.
Als alles eenmaal is volbracht, als het lot zich heeft voltrokken zoals bedoeld, dan zal het goed zijn...
Als het Winter is.