“… Ik ben alleen hier
met al deze woorden,
het eindeloze verdriet en een
eenzame lach,
elke dag. …”

Jan van der Geer schrijft poëzie en korte verhalen. Afwisselend over serieuze zaken, maar ook over bizarre onderwerpen.
In Heimwee, deze tweede dichtbundel van hem, laat hij zich van zijn gevoelige kant zien. Hij ontroert met gedichten over verlies en verlangen, geeft blijk van grote liefde voor alledaagse dingen, maar schuwt het ‘scherpe woord’ niet.
Met bijvoorbeeld Hij was blauw laat hij op een luchtige wijze blijken nog in contact te zijn met de knettergekke kant van zijn leven.
In 2012 publiceerde hij bij uitgeverij Liverse de dichtbundel "Niemand verdwijnt". Twee jaar later verscheen bij dezelfde uitgever de korte verhalenbundel "Wakker in een droom".

“… Hij was blauw en ik ook,
toen.
Ik blijk smurfen weg te gooien
wanneer ik blauw ben. …”