‘Waarheid en eerlijkheid dagen het egocentrisch denken en handelen voortdurend ethisch uit.’

Volgens Mogobe Ramose kunnen we allemaal wel wat maanziekte gebruiken. De maan associëren we misschien van oudsher met abnormale dromen en irrationele gedragingen, maar tegelijkertijd is zij noodzakelijk voor het ecosysteem en de naamgever van het vooruitstrevende Maanverdrag uit 1979. Hierin verklaarde de mensheid gezamenlijk dat geen staat aanspraak kan maken op welk hemellichaam dan ook.

Al hebben weinig grote staten het verdrag geratificeerd, de redenering erachter noemt Ramose toonaangevend voor een nieuwe manier van denken, waarin niet macht maar eendracht de boventoon voert. Aan de hand van de maan en de psychiater Frederik van Eeden ontwikkelt Ramose een hoogst originele filosofie over mens-zijn, waarbij hij grondige kritiek levert op de moderne, door geld gedreven maatschappij. Steeds houdt hij de lezer vergezichten voor, zoals de maan op onbewolkte nachten de weg wijst.

Van Eeden kiest voor de maan bevat zowel de originele Engelstalige tekst als de Nederlandse vertaling. Henk Haenen leidt de filosofie van Mogobe Ramose in.