1961, Overijssel na de wederopbouw. De kogelgaten zijn weer gedicht, gebouwen langzaam weer opgebouwd, herinneringen aan de oorlog weggestopt.

Isabel woont alleen in het huis van haar overleden moeder, waar alles rustig voortkabbelt tot de ­nieuwe vriendin van haar broer plotseling voor de deur staat om bij haar de zomer door te brengen. Eva is in alles het tegenovergestelde van Isabel. Waar ­Isabel bedeesd en voorzichtig is, stampt Eva door het huis en trekt ze letterlijk alles uit de kasten.

Er beginnen kleine dingen uit het huis te verdwijnen: een lepel, een mes, een kom. Heeft Eva er iets mee te maken? Koortsachtig houdt Isabel de nieuwe vrouw in haar huis in de gaten, totdat ze – op het hoogtepunt van die zinderend hete zomer – een mysterieuze ontdekking doet.