Het is het grootste politieke theaterstuk van de moderne tijd. Brexit is een soap, komedie en tragedie tegelijkertijd. Het combineert de karakters van een Shakespeare met die van Yes Minister en Monty Python. In het Britse politieke systeem staat machtsdenken voorop, voert cynisme de boventoon, is xenofobie bon ton en is iedereen continu bezig elkaar beentje te lichten. De buitenwereld kijkt met verwondering naar de brokkenmakers op een eilandrijk dat nog altijd denkt over de golven te regeren.
Maar hoe heeft het zover kunnen komen? Moe van twee wereldoorlogen op het continent wilden de Britten bij monde van Churchill een Verenigde Staten van Europa. Maar daarna werd de houding ambivalent en ging de as Parijs-Berlijn er met de bal vandoor. ‘De tragedie van dit land is dat politici van beide partijen van de jaren vijftig tot nu hebben gefaald de realiteit van de Europese integratie te begrijpen,’ zei Tony Blair. De ontknoping werd de Brexit met David Cameron, Theresa May, Boris Johnson, Jeremy Corbyn en een koningin van ver in de negentig.

Peter de Waard (1955) was van 2000 tot 2007 correspondent voor de Volkskrant in Londen. Hij schreef onder meer de boeken Tony Blair (2007), Eigenzinnig Londen (2008) en Een eigenzinnig koninkrijk (2011). Hij maakte afgelopen jaren deel uit van het brexitpanel van het radioprogramma Met het Oog op Morgen en analyseerde de brexitperikelen voor BNR Radio.

Patrick van IJzendoorn (1971) woont sinds 2003 in Londen en is daar sinds 2011 correspondent voor de Volkskrant. Tevens correspondeert hij er voor De Groene Amsterdammer, Elsevier Magazine, Historisch Nieuwsblad en Katholiek Nieuwsblad. Hij schreef de boeken Londen denkt (2008), De weg naar Wembley (2014) en Koel Brittannië (2017).