Vier jaar geleden keerde Marcel Möring terug naar het noorden,
waar hij opgroeide. Daar, tussen bos en boerenland, kwamen al
rondzwervend herinneringen terug die ver weg en diep verborgen
leken. Nu, na meer dan een halve eeuw, kan hij nog steeds,
zo tussen waken en slapen, naar de onderduikouders van zijn
moeder lopen. Zijn moeder had er in 1945 voor gekozen om bij
hen te blijven, in plaats van terug te keren naar haar geboortestad
Rotterdam. ‘Het is een plek waar ik graag kom, vanwege de
warmte, de geur, de suggestie ook van een andere wereld, maar
ik mag niets aanraken. Dat is een van de weinige verboden in
het huis van mijn grootouders.’
In Familiewandeling duikt Marcel Möring, wandelend door het
landschap van zijn jeugd, in het verleden en zoekt hij mensen
en gebeurtenissen op die bepalend waren. Voor het eerst openbaart
hij zijn familiegeschiedenis, die vooral wordt gekenmerkt
door vergeten, vergeten en doorgaan.