Er is iets vreemds aan de hand met het concept ‘grenzen’. Goederen, diensten en kapitaal vliegen de wereld rond. Alleen voor sommige mensen bestaan er nog grenzen. Vrijwel iedereen vindt dat normaal. Zelfs organisaties die voor een humane aanpak van asiel en migratie pleiten, vergeten zelden te benadrukken: ‘Neen, we zijn niet voor open grenzen.’ Alsof ze zich bij voorbaat willen indekken, want wie daarvoor ijvert, plaatst zich buiten het debat. Te naïef, te wereldvreemd, te veel Gutmensch.
In dit pamflet fileert Naima Charkaoui misschien wel een van de laatste taboes in onze westerse wereld. Een J’accuse over de vele slechte argumenten tegen open grenzen, over de 34.361 mensen die sinds 1995 hun poging om in Europa te geraken bekochten met hun leven, over hypocrisie en geprivilegieerde bubbels.

Met een voorwoord van Els Hertogen.