Sinds 2005 heeft Nederland een officiële canon van 50 vensters waarin belangrijke personen, voorwerpen en gebeurtenissen zijn opgenomen. Die canon wordt momenteel herijkt door een commissie onder voorzitterschap van prof. dr. James Kennedy. Er zal veel worden geselecteerd, er zal veel meer buiten blijven. In de twintig opstellen van dit boek komen nogal wat personen, voorwerpen en gebeurtenissen voor die de canon niet zullen halen, zoals Frederik Ruysch en het door hem geprepareerde en van een kroontje voorziene kinderhoofdje. Andere hebben een redelijke tot goede kans, bijvoorbeeld Rembrandts schilderij van Claudius Civilis. Maar alle hebben dit gemeen: ze zijn in ieder geval de literatuur binnengedrongen. En ook dat betekent bestendigheid.

Piet Kralt (1935) was docent Nederlands. Hij publiceerde onder andere De toverbron. S. Vestdijk en de geschiedenis (1988), Paradoxaal is het gehele leven (1999), Louis Couperus: bourgeois en artiest (2005) en De lichtvoetigheid van literatuur (2014). Hij is medewerker van het Lexicon van literaire werken dat sinds 1989 vier keer per jaar verschijnt.