Aan het einde van de negentiende eeuw schenkt de schatrijke bankier Hendrik van Loon een deel van zijn landgoed Hydepark aan zijn zoon Louis en diens vrouw Adèle. Louis laat er een prachtig landhuis op zetten en noemt het landgoed La Forêt. Het gezin leeft er in grote weelde, maar helaas is die niet van lange duur. Door de Russische revolutie worden op slag alle aandelen van de Russische spoorwegen niets meer waard. Louis van Loon heeft veel van die aandelen en komt in financiële problemen. Stilaan verbrokkelt het landgoed. Het gezin verlaat het huis, dat na die tijd nog door allerlei instanties wordt gebruikt en misbruikt. Rond 1970 velt de slopershamer het laatste oordeel over het landgoed La Forêt.
In een aantal interviews vertelt de dochter van Louis, freule Violet, over het leven op La Forêt, over de mooie dingen en over de minder mooie. Ook komen oud-medewerkers aan het woord. Sommigen waren tevreden met het werk daar, anderen niet.

Dit boek is ook in 1992 verschenen. Het is herzien en opnieuw uitgebracht en dat alleen omdat er nog altijd vraag naar is.