Net op het moment dat hij worstelt met een depressie en een burn-out komt Stef er toevallig zelf achter, dat men hem 'vergat' te vertellen dat er een grote kwaadaardige tumor groeit in zijn buik. Hoe hij en zijn onmiddellijke omgeving daarmee omgingen en het volledige relaas van zijn behandelingen, verwoordt hij in dit boek. In tegenstelling tot andere lectuur over dit heikele onderwerp, maakt hij er een aangenaam leesstuk van, doorspekt met rare hersenspinsels, een resem woordspelingen en grappige opmerkingen. Zo wordt zijn ernstig kankerverhaal plots heel wat verteerbaarder en een terugblik met een knipoog.