Hanny Michaelis (1922–2007) schrijft over tijdloze onderwerpen in een rechtstreekse taal. Over liefde en geliefden, over gewond zijn en daarmee proberen te leven, over het verleden en over alledaagse, nabije dingen. Haar gedichten hebben vanaf de verschijning van haar eerste bundel, Klein voorspel (1949), door hun directheid en toegankelijkheid velen weten te raken. Haar bundels vonden steeds nieuwe lezers en werden steeds herdrukt.

Deze nieuwe uitgave van de Verzamelde gedichten bevat, naast alle bundels, een ruime keuze uit de gedichten die werden aangetroffen in Michaelis’ nalatenschap