Problemen van cliënten spelen op verschillende niveaus. Auteurs noemen de wijze waarop mensen hun situatie waarnemen, ervaren en erop reageren het "microniveau". Daarnaast onderscheiden ze het "mesoniveau" voor problemen die ontstaan in de directe leefomgeving. Tot slot hanteren ze de term "macroniveau" voor de bredere context van maatschappij en politiek.
Studieboeken gaan vaak in op één niveau, veelal het microniveau. In de praktijk grijpen maatschappelijk werkers echter gelijktijdig of na elkaar in op alle drie de niveaus, meestal impliciet en zonder overleg met beroepsgenoten. De keuze welke aangrijpingspunten ze daarbij oppakken en welke ze laten liggen, lijkt voor buitenstaanders soms willekeur, maar professionele werkers kunnen die keuze vanuit hun vakkennis verantwoorden.
Maatschappelijk werkers hebben echter ook bepaalde voorkeuren en blinde vlekken. Hierdoor kan de balans doorslaan, bijvoorbeeld naar een neiging tot vooral ingrijpen op het niveau van de cliënt. Dit boek vergroot het inzicht hoe keuzes tot stand komen en wat erop van invloed is. Het geeft diverse hulpmiddelen en modellen die daarbij direct kunnen worden ingezet.
In de eerste helft van het boek schetst Lisbeth Verharen een theoretisch kader. In de tweede helft van dit boek vertaalt André Nicolasen dit naar de praktijk, in de vorm van een good practice.