Met de vroege dood van haar Wit-Russische moeder verliest Maja ook haar moedertaal. Van de ene dag op de andere komt ze in huis bij een tante die ze niet verstaat en die zwijgt over het verleden. Alleen Marek, een Poolse ex-dwangarbeider, zorgt voor geborgenheid. Het Pools herinnert Maja onbewust aan de taal van haar jongste jaren.

Als ze ouder is vertrekt ze naar de stad om daar een nieuw leven op te bouwen. Maar sprakeloosheid en onuitgesproken geheimen laten haar ook daar niet los.

Carolina Schutti vertelt in puntgave, zintuiglijke taal het ongewone verhaal van een jonge vrouw die besluit het zwijgen achter zich te laten en op zoek te gaan naar haar verloren afkomst.