Het traditionele, romantische idee dat de dichter zich louter met de ‘allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie’ vrij en ongehecht de eeuwigheid inschrijft lijkt verlaten – de huidige dichter staat midden in de wereld, is zich bewust van zijn omgeving, vindt daar wat van, pleit voor verandering en gebruikt daarvoor het wapen waarover hij of zij controle heeft: de poëzie.

In deze bundel, onze eersteling, zetten vier dichters, Frank Keizer en Dean Bowen uit Nederland, John Kinsella uit Australië en Lea Schneider uit Duitsland hun unieke, individuele taal in om de actuele maatschappelijke realiteit te duiden, te bekritiseren en zelfs te veranderen. Persoonlijke statements over onze omgang met de aarde, over genderongelijkheid, racisme, materialisme, de oneerlijke verdeling van de welvaart en de globale effecten van het neo-kapitalisme. Dit is poëzie die verantwoordelijkheid neemt. Samengesteld en ingeleid door Bas Kwakman.