Jarenlang heb ik geprobeerd om een bestaande levensovertuiging of geloof te vinden die bij mij pastte. Ik ben hiermee gestopt. Er is namelijk maar één geloof of levensovertuiging die echt bij een mens past en dat is zijn eigen geloof of levensovertuiging. Over dit besef heb ik zo'n tien jaar gedaan en dit is voor mij enorm bevrijdend geweest. Ik heb geleerd dat hoe meer je kennis van anderen je in je hoofd opslaat hoe verder je wel eens van jezelf verwijderd zou kunnen raken. Toch is het zinvol om dingen te onderzoeken maar laat dan het begin en eindpunt jezelf zijn en maak de cirkel buiten jezelf zo kort mogelijk. Dit is mijn stijl van leven en leren.

Ik ben op een hele andere manier tegen de bijbel aan gaan kijken. Ik gebruik de bijbel, naast eigenlijk elke andere mogelijke filosofische, religieuze en/of spirituele bronnen als inspiratie en waar mogelijk zal ik wetenschappelijke bronnen aanhalen ter ondersteuning. Het leven van Jezus blijft voor mij een bron van inspiratie. Als voorbeeld waar nu Jahweh of Jehova of Jezus staat in de bijbel lees ik nu liefde. Zo gebuik ik de bijbel als inspiratie op een manier die het beste bij mij past.