Gedichten kunnen van alles uitdrukken, zoals emoties als liefde en verliefdheid, onzekerheid en twijfel. Ze kunnen troost bieden en in onze plaats afscheid nemen. Soms, heel soms, slaan ze als een natte dweil in ons gezicht, maar de humor is nooit ver weg.

De dichter kan in zichzelf kijken, zijn ziel blootleggen, of kijken naar buiten, de wereld observeren met verbazing en hem mooi of lelijk vinden. Met een plotse wending zet hij ons weer met de voeten op de grond.

De gedichten in deze bundel nemen je mee naar een plaats die je daarvoor niet kende, die voordien niet bestond.

Gerry Everaert werd geboren in 1955. Hij studeerde wetenschappen in Antwerpen en was leraar wiskunde in verschillende scholen. Hij schreef in opdracht talloze cursussen informatica waarin, toegegeven, een poëtische invalshoek ontbrak. Dat wil hij nu goedmaken met deze bundel. Om de balans in evenwicht te brengen.