Wat ik nog zeggen wilde
vloeit bijeen als honing
uit een honingraat.
Proef de zoete tonen.
Hoor waar het op staat.


Klokkenstoel, getuige van tijdelijkheid.
Levensweg, overwegingen van meer tijdloze aard.
Dat zijn de twee delen van deze gedichtenbundel,
een Nederlandstalige bundel met een Friese uitstraling.
De vormgeving van de gedichten onderstreept hun betekenis.


Maria de Groot publiceerde eerder bij Uitgeverij Elikser Gaasterlandse hymnen en gedichten, Het donkere hart van de zonnebloem en Het drievoudige pad.