Als dit een middeleeuw was, zou ik een
ridderes zijn, in onzichtbare uitrusting de
dagen één voor één doorboren totdat ze rood

kleuren als de dagenraad. Ik zou monsters
molesteren en draken durven belachen,
ik zou de aarde horen dreunen onder trots

gestamp. Maar het is, ach, heden – men ziet
mijn moeite niet, de zorg, het afgerukte haar,
of noemt me agressief, vechtend om een plaatje

vertrappen ze mij. Mijn botten zijn as. Weg
met de dag waarop ik werd geboren, met
de nacht die zei: een strijder is ontvangen!