Dit boekje is niet alleen een dichtbundel, maar ik zie het zelf als een klein kunstwerk.
Het is een combinatie van tekst en foto's, waarbij de foto's eigenlijk ook weer gedichten zijn.
Gedichten en foto's zijn min of meer een rode draad door mijn leven.
Deze dichtbundel kun je dan ook lezen als een levensverhaal, waarbij de eerste gedichtjes uit mijn puberteit stammen.
Het laatste deel van de bundel is voornamelijk een weergave van mijn rouw verwerking tijdens de ziekte en na het overlijden van mijn echtgenoot.
En ertussenin, tja, lees en ervaar het zelf maar.
Het geheel is een erkenning van de emoties die horen bij het leven, liefde, verlies en overwinning.