De veelgelaagde, fijn verweven woord- en klanktableaus in het poëziedebuut Beslo(o)meringen van Wim Kesteloot (Kortrijk, 1976) geven, net als in zijn muziek, hun geheimen pas prijs na meerdere beluisteringen, herlezingen of na ze zelf eens hardop te hebben gelezen.

... "Soms doet Kesteloots woordkeuze denken aan de onvolprezen poëzie van J.C. Bloem (...). Maar Kesteloot zingt bovenal zijn eigen lied."

... "Het is nieuw en zit vol creatief taalplezier. Het is veelbelovend en smaakt naar meer."