In 1937 was de Engelse Leonora Carrington een 19-jarige studente aan de kunstacademie. Ze was mooi, rebels en onaangepast binnen het aristocratische milieu van haar familie. Tijdens een diner ontmoette ze de kunstenaar Max Ernst. Ze werden verliefd en Carrington volgde Ernst naar Parijs. Niet veel later vestigden ze zich in de Provence. In mei 1940 werd Ernst gearresteerd toen het Duitse leger Frankrijk bezette en vastgezet in een kamp, waarop Carrington psychisch instortte. Zij vluchtte naar Spanje. Daar werd Carrington gedwongen opgenomen in een psychiatrische inrichting, waar ze niet alleen ten prooi viel aan haar eigen angstaanjagende waan beelden, maar ook aan de wrede behandeling door haar arts.
De novelle Beneden, het verslag van deze beproeving, is een duizelingwekkende reis door de hallucinerende logica van de waanzin.