Poëzie zit verstopt in een bak vol snippers. Dat bewijst kunstenaar Jehudi van Dijk keer op keer. De bak met woorden van Van Dijk blijkt een niet uit te putten bron voor nieuw poëtisch werk, waar zowel hijzelf als zijn groeiende schare fans geen genoeg van krijgen.
Leverbaar
Poëzie zit verstopt in een bak vol snippers. Dat bewijst kunstenaar Jehudi van Dijk keer op keer.
De bak met woorden van Van Dijk blijkt een niet uit te putten bron voor nieuw poëtisch werk, waar zowel hijzelf als zijn groeiende schare fans geen genoeg van krijgen. Nadat in 2021 zijn eerste bundel verscheen is het, 300 gedichten later, hoog tijd voor nummer twee.
Van Dijk zoekt, snijdt, knipt, plakt, leest maar schrijft nooit. En toch zijn ze daar ineens: gedichten. In woorden gevatte herinneringen, observaties, miniverhaaltjes en tegeltjeswijsheden. In de loop der jaren heeft hij zijn stijl aangescherpt en verdiept.
Het bijzonder vormgegeven 61 Collagegedichten is een lust voor het oog en een inspiratiebron in goede en minder goede dagen.
