In een doodgewoon rijtjeshuis wonen vijftien mannen. Ze hebben elk een eigen kamer. Er is wifi. Maandag is frietjesdag.
Dat klinkt helemaal niet vreemd, maar voor de bewoners is het leven in dit huis een cultuurschok. Allemaal komen ze uit de gevangenis en werden ze hier geplaatst om het laatste deel van hun straf uit te zitten.

Het is al jaren duidelijk dat niemand béter uit de gevangenis komt. Dat blijkt uit de pijnlijk hoge recidivegraad. Om het tij te keren, rolt Justitie een radicaal project uit: kleinschalige transitie- en detentiehuizen. In elk van die huizen begeleidt een team van psychologen en coaches een kleine groep gedetineerden richting vrijheid.

In De kansenfabriek observeer je de stille transformatie van zes bewoners door de ogen van coördinator Leen. Ze haalt het cliché van 'zware jongens' onderuit en toont je gevoelige mannen die fouten hebben gemaakt en hun leven terug op de rails proberen te krijgen.

Zonder de moeilijke vragen uit de weg te gaan, schetst Leen een plaats van voorzichtige hoop en verbondenheid. Een plaats waar een gedetineerde opnieuw een mens mag zijn die kan dromen van een toekomst