Sinds een aantal jaren waag ik mij aan het schrijven van gedichten. Al vind ik het woord "gedachtenweefsels" nog steeds meer inhoud geven aan wat ik zo aan het papier toevertrouw.
Het jaar na het uitgeven van mijn eerste dichtbundel stond mijn leven vooral in het licht van de ziekte en het overlijden van mijn vader. Hoe we daar als mantelzorgers diep bij betrokken waren en hoe het de wereld van vooral mijn moeder totaal veranderde. Daaroverheen kregen we te maken met het corona virus en dit veranderde mijn wereld nog meer.

Toch bracht het jaar ook troost en bleef de natuur dichtbij en dat gaf en geeft mij een enorme rust.