Vol idealisme gaat Kees Hartog aan het werk als ontwikkelingsvrijwilliger in Zambia. In een opleidingskamp voor jonge boeren gaat hij - zonder de luxe en het comfort die hij in Nederland heeft gehad - de lokale bevolking helpen hun bestaan te verbeteren. Hartog bekritiseert hen niet, maar ondergaat hun cultuur en beschaving zoals die zich aan hem tonen.
Maar zit Afrika eigenlijk wel op de hulp van het rijke Westen te wachten? Willen wij westerlingen de Afrikanen ons idee van 'geluk' opdringen, dat is gebaseerd op materiële welvaart?
Kees Hartog komt erachter wat Afrika écht nodig heeft: een benadering op basis van gelijkheid, van mens tot mens.

Hartogs ontwikkelingshulproman over een blanke Nederlandse vrijwilliger in 'donker' Afrika - inclusief de onontbeerlijke corruptie, onkunde, maar ook vrolijkheid - is onverminderd actueel. De lezer stuit telkens weer op dezelfde hamvraag: is Afrika gebaat bij onze bemoeienis?
Op enigszins ironische toon, maar altijd eerlijk en boeiend, vertelt Kees Hartog (1945-1996) in Thank you, bwana Graag gedaan, Afrika over zijn ontwikkelingswerk begin jaren zeventig in de rimboe, waar het trieste hand in hand gaat met blijdschap, waar geluk en gevaar je overspoelen op de meest onverwachte momenten.

In deze uitgave zijn Kees Hartogs ontwikkelingshulpromans Thank you, bwana Graag gedaan, Afrika (1971) en Waarom zoveel haast, bwana? (1973) gebundeld en voor het eerst in lange tijd weer beschikbaar.